اختلالات روانی در دختران بالای ۱۵ سال ساکن مراکز حمایتی شهر کرمان در سال ۱۳۸۰

خلاصه سابقه و هدف: اختلالات روانی، اختلالات شایعی می باشند. این اختلالات باعث کاهش عملکرد اجتماعی افراد مبتلا می شوند. بعضی گروه های خاص مانند نوجوانان بی سرپرست نسبت به ابتلاء به این اختلالات بیشتر آسیب پذیر می باشند. هدف این مطالعه شناسایی مشکلات روانی در دختران بی سرپرست ساکن مراکز حمایتی در کرمان بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، 150 دختر بی سرپرست بالای 15 سال که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. آنها از نظر سن و سطح تحصیلات با 150 دختر دبیرستانی که پدر و مادرشان در قید حیات بودند همتاسازی شدند. دو گروه به وسیله آزمون scl-90-r مورد سنجش قرار گرفتند. آزمون scl-90-r دارای 90 ماده است و برای ارزشیابی علائم روانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. نقطه برش این آزمون در ایران 4/0 گزارش شده است. یافته ها: نمره و شیوع لحظه ای تمامی مقیاس ها در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود. بیشترین و کمترین نمره ها در دو گروه به ترتیب مربوط به مقیاس های افکار پارانوئیدی و ترس مرضی بود. بیشترین و کمترین شیوع لحظه ای در دو گروه به ترتیب مربوط به شکایات جسمانی و ترس مرضی بود. شیوع لحظه ای برای تمامی مقیاس ها در گروه مورد 33/90% بود. نتیجه گیری: شیوع لحظه ای بالا برای تمامی مقیاس نشان دهنده آسیب پذیری زیاد ایتام می باشد. ارزیابی منظم روانی و ارجاع به موقع برای درمان می تواند باعث افزایش سطح بهداشت روانی آنها گردد. واژه های کلیدی: اختلالات روانی، مؤسسات حمایتی، آزمون scl-90-r، کرمان